จักรวรรดิบัลแกเรียยุคกลางมาได้รับการฟื้นฟูขึ้นเป็น จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2 หลังจากการลุกขึ้นต่อต้านโดยขุนนางสองคนจากเตอร์นอวอ (Tarnovo), อาแซน (Ivan Asen I of Bulgaria) และ แปเตอร์ (Peter IV of Bulgaria) ในปี ค.ศ. 1185 ภายใต้การปกครองของซาร์อีวัน อาแซนที่ 2 ในครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 13 บัลแกเรียก็ฟื้นตัวขึ้นมามีอำนาจพอๆ กับสมัยแรกแต่ก็เพียงไม่นานเพราะความขัดแย้งภายในและการรุกรานจากต่างประเทศ จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2 รุ่งเรืองต่อมาจนมาเสียแก่จักรวรรดิออตโตมันเมื่อออตโตมันขยายตัวเข้ามาในบอลข่านในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 14 ในปี ค.ศ. 1396 หรือปี ค.ศ. 1422

ในปี ค.ศ. 1878 รัฐบัลแกเรียก็ได้รับการฟื้นฟูขึ้นเป็นอาณาจักรที่ขึ้นกับจักรวรรดิออตโตมันในฐานะราชรัฐแห่งบัลแกเรีย (Principality of Bulgaria) ราชรัฐได้รับอิสรภาพจากออตโตมันและก่อตั้งเป็นราชอาณาจักรบัลแกเรียในปี ค.ศ. 1908